Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Η θεία- Βίκυ θέλει...


Η θεία-Βίκυ, που είναι η καλύτερή μου φίλη, μου ζήτησε να κάνουμε κάτι για την πρώτη της ανηψιά...στην αρχή είπαμε ένα βιβλίο ευχών, μετά είπαμε άλμπουμ, μετά τα παντρέψαμε και βγήκε αυτό...
Και μετά...μας περισσέψανε χαρτάκια, ρετάλια πολύχρωμα και σκεφτόμασταν...τι να τα κάνουμε; Να της φτιάξουμε κάτι για το δωμάτιό της; Να της φτιάξουμε...Αλλά τι; Μπήκε λοιπόν το Βικάκι στο Pinterest (γιατί με μένα όλα τα μαθαίνει κανείς...)και είδε shadow boxes..."Μπορείς;" "Δεν ξέρω..δεν έχω ξαναφτιάξει...θα δούμε..." Ε, κόψε, ράψε, κόλλα, κάτι καταφέραμε...
Με το καλό να μας έρθει το κοριτσάκι...

Επιστροφή..........


Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία μου ανάρτηση εδώ...Η χρονιά που πέρασε ήταν με πολλά σκαμπανεβάσματα...τη μιά πάνω την άλλη κάτω... άλλες φορές "Δόξα τω Θεώ" και στο καπάκι "Παναγιά μου βόηθα"... Όμως ήταν μια όμορφη χρονιά..γιατί εκεί κάπου στο τέλος της, όταν κάθισα και μαζεύοντας τα κομμάτια της την ξανακοίταζα, είδα πως είχα να πω πολλά "ευχαριστώ..." και όχι γενικά και αόριστα...συγκεκριμένα! Ωστόσο,το blogοσπιτάκι μου χρειάζεται αέρισμα, ξεσκόνισμα και λίγη ανανέωση... Πήγα λοιπόν στην αποθήκη και βρήκα...και τι δεν βρήκα... θα σας τα δείξω όλα... Ελπίζω ότι θα είμαι πιο συνεπής στο μέλλον, αλλά και τίποτα δεν υπόσχομαι... Θα με βρίσκετε εδώ κάπου-κάπου...κοπιάστε...