Περιγραφή μίας εκ των πολλών
ασκήσεων για κορμί θανατηφόρο, πόδια αγαλματένια κλπ… κλπ… «Με τα χέρια πίσω
από τα αυτιά και τα πόδια στο άνοιγμα της λεκάνης λυγίζετε τα γόνατα μέχρι οι
μηροί να βρεθούν παράλληλα με το έδαφος. Μένοντας σε αυτή τη θέση προσπαθείτε
να πλησιάσετε το δεξί γόνατο με τον αριστερό αγκώνα. Επαναλαμβάνετε 20 φορές
για κάθε πόδι.»
Και είπα η κακομοίρα, η
ατσούμπαλη, η τεμπέλα, ότι μετά την εξαντλητική δίαιτα που ομολογουμένως
απέφερε αποτελέσματα, θα ανασκουμπωθώ και θα γίνω κι εγώ κορμί θανατηφόρο…
θανατ… ΦΟΡΕΙΟ… Γιατί φορείο θα με μαζέψει την χριστιανή…. Φορείο!!! Γιατί, μάνα
μου, πώς να γίνει η άσκηση; Που έτσι και πάω να σκύψω σε αυτή την υπέροχη καθιστή
θέση (στην οποία πες ότι κατάφερα να φτάσω…μα αν είναι δυνατό, χωρίς ένα σκαμπώ,
ένα καφάσι, έναν τσιμεντόλιθο, βρε αδερφέ…) για να φτάσει ο αριστερός αγκώνας
στο δεξί γόνατο, το λιγότερο που θα συμβεί θα είναι να καταλήξω σε gesso-body… (ο δεξιός αγκώνας φυσικά δεν θα
συμμετέχει…δεν θα προλάβει…). Βέβαια, αν το δω λίγο διαφορετικά, όλο αυτό θα
μπορούσε να είναι άσκηση με βάρη τελικά, γιατί όσο να πεις ο γύψος ένα βάρος το
έχει… κι εμένα θα με χώσουν από κρανίο μέχρι τα μικρά δάχτυλα των ποδιών (και όχι
έξω με trendy χρώμα στο νυχάκι…όοοχι… και τα δαχτυλάκια μέσα…). Κατηγορία
βαρέων-βαρών… Έλεγε το περιοδικό δε, ότι σε τρεις βδομάδες βλέπεις αποτελέσματα…
σ’ αυτό συμφωνούμε… περίπου τόσο θα μου πάρει να συνέλθω από τα κατάγματα…
Για μπικίνι-body κάποια κάνει λέει μποξ, κολύμπι στη
θάλασσα (η θάλασσα στην Καλιφόρνια…) και πολλούς κοιλιακούς κάθε μέρα… Μποξ
σκέφτομαι ότι κι εγώ θα έκανα αλλά για άλλο λόγο… ναι σωστά καταλάβατε, εγώ, ο
σάκος και μερικές φωτογραφίες αγαπημένων…
Κολύμπι…χμμμ… κάθε μέρα… ναι…. Είναι
εξίσου υποσχόμενο όσο και το ωράριο λειτουργίας του δημοτικού κολυμβητηρίου του
δήμου μου όπου για ενήλικες ελεύθερο πρόγραμμα κάθε μέρα 10.00π.μ.-13.00μ.μ.
(διότι αφενός ξέρω να κολυμπάω, δεν θέλω να μάθω και αφετέρου και να ήθελα τι
πιο απλό; Φεύγω 9 από το γραφείο, λέω «Πάω να ρίξω δυο απλωτές κι επιστρέφω»
και στις 12.30 με 13.00 είμαι πάλι στο γραφείο και συνεχίζω από όπου νομίζω πως
ξεκίνησα… Εύκολο…ε;
Μα αυτούς τους κοιλιακούς…ε,
εντάξει…το είπα ήδη… είμαι τεμπέλα… κάποτε δεν ήμουν… τώρα όμως με κατά μέσο
όρο 5 ώρες ύπνο την ημέρα και τρέξιμο από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός, ε….
συγχωρείστε μου το χάχανο….χαχαχαχαχα…
Και τέλος, η εν λόγω κοπέλα λέει έχει
μια μέρα την εβδομάδα cheating-day και τρώει ένα μπέργκερ…οκ…
Σιγά!!! Μία μόνο; Πτωχή παιδίσκη, που νομίζεις ότι πας; Γατάκι… Έχω εφτά!!! Μία
με παγωτό, μία με σουβλάκι, μία με πίτσα, μία με πάστα, μία με πάστες, μία με
μπύρες και ότι άλλο αλκοολούχο και ανθρακούχο κυκλοφορεί σε απόσταση που φτάνει
το χέρι μου…
Και φυσικά είμαι η γνωστή αλεπού…αυτή
που ό,τι δεν φτάνει το κάνει κρεμαστάρια… Φυσικά… Και αντιπαθώ όλα τα
θανατηφόρα κορμιά στην παραλία αλλά αν η γυναίκα, μάτια μου, δεν έχει πιασίματα... Επιπλέον προτιμώ να είμαι αρτιμελής και για να κάτσω να χρειάζομαι μια καρέκλα, παρά
φέτες και 3d-puzzle “the human body in 500
pieces”. Και έτσι λοιπόν... αφού είδα κι αποείδα, έκανα
μια κοστολόγηση όλων αυτών (ναι, γιατί ξέρετε που έχουν φτάσει οι τιμές στα μπικίνι;;;… χαμογέλασα αυτάρεσκα στο σχεδόν κελεμπία- body μου
και κάπως έτσι κατέληξα…. να αγοράσω επιτέλους το υπέροχο λινό τραπεζομάντηλο
που τόσο καιρό έλειπε από την τραπεζαρία μου…
ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου