Απορία

-Γιατί δεν μ' αφησες να παίξω;
-Γιατί φοβόμουν.
-Γιατί δεν μ' αφησες να παίξω;
-Είχες δουλειές να κάνεις άλλες.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Ήσουν σοβαρό παιδί και μαζεμένο.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Επαιζες. Ένα σωρό παιχνίδια είχες.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Είχες αδέρφια.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Η ζωή δεν είναι όλο παιχνίδι.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί δεν ήθελα έγνοιες.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί έξω είχε κακούς ανθρώπους.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί ήθελα να είσαι ασφαλής.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί την ευθύνη την είχα εγώ.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί δεν χρειάζόταν. Το σπίτι είναι φωλιά. Έπαιζες εδώ.
-Γιατί δεν μ' άφησες να παίξω;
-Γιατί έτσι έμαθα κι εγώ.
-Με αγαπάς;
-Είναι να το ρωτάς; Φυσικά!
-Γιατί δεν μ'άφησες να αναπνεύσω;

(D.A.P., 2017, Casualties)