Σαν θα μιλάς

Όταν δεν έχεις τι να πεις, ακροπατώντας να παένεις,
το βήμα σου να μη βαραίνει άπανου στον κόσμο
κι η φωνή σου να μην τον ανταριάζει,
να μιλάς ψιθυριστά, γλυκά.
Μα όταν έχεις να μιλήσεις
και χείμαρρος τα λόγια πιέζουνε εντός σου,
τότε να βροντοπατάς, παιδί μου, και να βροντοφωνάζεις,
και το πάτημά σου χνάρι ν' αφήνει απάνω στη γη,
και η φωνή σου να αντιλαλεί στον κόσμο
κι ας τον πονά, κι ας τον ξυπνά κι ας τον ταρακουνάει.

(D.A.P., 2018, Γιαγιάδες)