Καμιά φορά φτάνει ένα χαμόγελο στην μεγάλη σου έγνοια, στην ανησυχία
σου, από αυτά τα "μισοχαμόγελα"...αυτά που ενώ ξεκινούν φιλόδοξα να σου
φτιάξουν τη διάθεση και όταν ακούνε στενάχωρα, αμέσως συννεφιάζουν
αφήνοντας στη μέση την πορεία τους... αναπροσαρμόζονται στις συνθήκες
και περιμένουν...Είναι τα μισοχαμόγελα που λένε "έλα, τώρα...μη
μασάς..μπορείς... κι εγώ που δεν σε ξέρω ακόμα, το ξέρω..." Τα
μισοχαμόγελα είναι καθαρά και συνήθως απρόσμενα... Είναι παραλίγο
χαμόγελα και συνήθως δεν έχουν λόγια από δίπλα...είναι φωνές από μόνα
τους... Είναι μικρές ανάσες εκεί που το πνίξιμο μοιάζει μονόδρομος...
(D.A.P., Casualties, 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου